Niestety dostałam prośbę od jednej z Artystek, której prace pokazywałam w ostatnim poście z obrazami z Allegro, aby usunąć jej obrazy z bloga. Prośba zmotywowana jest tym, że – jak rozumiem – Klientka po zakupieniu jednego z dzieł nie życzyła sobie oglądać go w internecie, mimo że podpisane było nazwiskiem Autorki. Oczywiście usunęłam obrazy, choć bardzo mi przykro, to były naprawdę piękne prace. Szkoda. I powiem szczerze nie bardzo rozumiem motyw – sztuką warto się dzielić i pokazywać. Tak mi się przynajmniej wydawało.

Niedawno napisał do mnie jeden z dawnych Klientów – robiliśmy razem przebudowę salonu i kominka. Pochwalił się, że wraz z bratem zajęli się deweloperką, a że projekt który pokazał jest w fajnym miejscu (mówię trochę subiektywnie, bo blisko moich Rodziców, ale obiektywnie też, bo miejscówka całkiem całkiem), to postanowiłam „wyposażyć” jedno z mieszkań – oczywiście najtańsze…

Pod spodem zamieszczam rzut mieszkania, jest to dość fajny rozkład. Wygodne jako dwupokojowe, a w razie palącej potrzeby dałoby się wykroić i trzy pokoje – ciaśniejsze, ale zgrabne.

No i obowiązkowy kolaż. Bez kuchni (i bez negocjacji) meble wyniosą ciut poniżej 5000 zł. Kuchnię wkleiłam, lecz wstrzymałam się z jej wyceną, ponieważ jest w trakcie aukcji. Meble w ciemnych, naturalnych kolorach. Nie jestem fanką wzorzystych poduch na narożniku, myślę że starałabym się zmienić ich obicie na jednolite, jednak sama forma, rozmiar i kolor mebla nieźle pasują do reszty. Wszystkie mebelki znajdziecie na zestawieniu w Pintreście, o tutaj (oczywiście linki będą aktywne tak długo, jak długo aktywne będą aukcje). Ciemne meble połączyłabym z jasną podłogą (w kolorze przybielonego, a właściwie przyszarzonego dębu), do tego szary i jasno szary gres w łazience. Wyjdzie spokojne tło, które można  dowolnie ubierać. Sypialnia z rattanem na lekko kolonialna nutę, do niej pasuje ciemne drewno mebli w salonie i kuchni, przed ponuractwem ratowane przebłyskami wanilii i beżu. Na pewno jasny wystrój okien, a na ścianach obrazy i delikatne grafiki, plus chromowane lampy – i nikt nie zgadnie, że wnętrze upolowane, a nie zaprojektowane.

Zapraszam do zapoznania się z artykułem o wystawie kawalerki na portalu morskim. Koncentruje się oczywiście na morskich motywach projektów, ale jest bardzo sympatycznie napisany.

Kto nie mógł zapoznać się z wystawą na żywo do tej pory najprawdopodobniej będzie miał jeszcze okazję to uczynić, ale o tym napiszę dopiero jak wszystko będzie zapięte na ostatni guzik – nie zapeszam :)

Ahoj!

Jestem :) Żyję :))

Padam na nos, ale mam nadzieję że już wkrótce będę mogła się pochwalić zdjęciami ze stagingu przed i po. Póki co mam dwie rekomendacje.

Po pierwsze – farba Dekoral biała matowa do szorowania – świetna do szybkich remontów, do wnętrz które są „podwyższonego ryzyka” (zamieszkują w nich dzieci, zwierzęta lub studenci – uporządkowałam według poziomu destrukcji). Maluje się świetnie, nawet tak niewprawnemu malarzowi jak ja, po wyschnięciu zostawia doskonale matową powłokę, co ukrywa wszelkie ewentualne nierówności ścian tudzież malarskie niedoróbki. Opakowanie wygląda tak:

I jeszcze mały tip dla niewprawnych malarzy, podczytany na cudnym blogu Benity Larsson. Dajemy sobie spokój z korytkiem malarskim, farbę nabieramy bezpośrednio z opakowania, delikatnie zbierając z góry (nie zanurzając wałek, ale bardzo lekko „głaszcząc” powierzchnię) – oszczędność czasu i brak paskudzenia się z przelewaniem do korytka. O tym że farba musi zostać wybitnie dobrze zamieszana nawet nie wspominam, bo to oczywista oczywistość, jak mawia pewien kawaler.

Po drugie – tapeta wodoodporna winylowa – również sposób na błyskawiczną odmianę, łatwo się nakleja, a jeśli się znudzi to można ja błyskawicznie zmienić. Tutaj w kuchni użyłam tej z Leroy Merlin za całe 49,99 rolka. Nazywa się TEA, kod 44013375. Zdecydowanie wyróżnia sie na tle innych mocnych wodoodpornych tapet, które udają kafelki. Jak się Wam podoba to raczej trzeba szybko działać, bo oznaczona jest jako końcówka serii.  Efekt natychmiastowy.

Po trzecie – tekstylia i dodatki – najszybszy sposób na odmianę wnętrza. Ale to już chyba pokażę na zdjęciach „po”.

Moi Drodzy, dzisiaj post krótki, ponieważ jestem na występach wyjazdowych w Warszawie, a natchnieniem do napisania go jest… materac w łóżku mojej siostry. Materac bardzo wygodny i sprężysty, z jednym jednakże mankamentem. Gdy osoby śpią dwie, cięższa z nich sprężynuje lżejszą do góry.
Jak zaradzić takiemu problemowi? Patent jest prosty, najłatwiej wykonać go oczywiście w łóżku o szerokości 180 cm. Kupujemy dwa materace, dobrane do preferencji współspaczy, i sprężynują sobie osobno, natomiast na nie nakładamy nakładkę o szerokości łóżka, która niweluje problem zapadania w środku. Proste, ale skuteczne rozwiązanie i „plus sto” do codziennego komfortu spania.

Pod spodem zdjęcie łóżka, które nawiązuje luźno do tematu, ale będzie bohaterem jednego z przyszłych postów dopiero.

Od jakiegoś czasu przewija się w projektach wnętrz trend folkowy. Nikomu pewnie nie trzeba przypominać przepięknego polskiego pawilonu na targach Expo, który zainspirowany był ludową wycinanką. Długo myślałam, że jeśli chodzi o wnętrza nie jestem jego fanką, ale jakoś tak powoli, cichaczem, po troszeczkę zaczął wkradać się w krąg moich zainteresowań estetycznych. Chciałabym przedstawić kilka rzeczy wywodzących się z tego właśnie trendu, które bardzo fajnie mogą ożywić wnętrze.

Po pierwsze sławne już i nagradzane dywany Agnieszki Czop i Joanny Rusin, które są po prostu piękne, a bardzo mocno osadzone w folkowym trendzie.

Dywan folk

Firmą, która trend folkowy przełożyła na język mainstreamu jest Vox, który wprowadził jakiś czas temu kolekcję New Folk inspirowaną sztuka ludową. O ile meble są już mocno wiążącym elementem wnętrza (trudniej jest je wymienić), to dodatki, takie jak np świetne zdjęcia z tej kolekcji, są jak najbardziej warte uwagi. W ogóle Vox ma świetny gust jeśli chodzi o wybór zdjęć i dodatków.

Szafa Vox New Folk

Foto Piotr Sikora dla Vox New Folk

O folku można by pisać długo i obficie, zahaczając o ceramikę, spędzając sporo czasu choćby przy dywanach i dodatkach, takich na przykład jak śliczne poduszki które pokazywałam kilka postów wcześnie. Ale zależy mi żeby w tym wpisie pokazać folk nie oczywisty i bardzo nowoczesny, dlatego chciałam pokazać jeszcze poniższą lampę. Pochodzi z pracowni Bogusława Śliwińskiego, kiedy odwiedzicie jego stronę zwróćcie uwagę także na inne projekty, już niekoniecznie folkowe. Mnie rozczuliła lampa Chopin, zaś mamy niejadków pewnie będą zachwycone serią talerzy ze sportowcami, nawiązującą zabawny dialog z jedzącym.

Lampa She Led, Bogusław Śliwiński